door Anske van den Dool | EIC-werkvloerbegeleider

Zes maanden geleden zat een gemotiveerde jongedame met grote donkere ogen, een sprekende lach en mooi lang haar tegenover mij. Een trillend paar handen lag zenuwachtig in haar schoot. ‘Hoi, ik ben Deveney.’ Ze vertelde een betaalde baan te willen en te dromen van een uitkeringsvrij leven. Deveney gaf aan door slechte ervaringen bij eerdere werkgevers veel vertrouwen te zijn verloren en angstig te zijn voor nieuwe, onbekende werkplekken. Ook bemoeilijkten fysieke en mentale klachten haar bij het vinden van geschikt werk. Haar jobcoach had voorgesteld eens bij Elliz in Company te gaan kennismaken en kwam ter begeleiding met Deveney mee.

Recent zwaaiden wij Deveney uit richting nieuw werk, een half jaar na haar eerste kennismaking bij Elliz in Company. Werkvloerbegeleider Anske vroeg haar wat er in die zes maanden nou allemaal was gebeurd, waardoor ze deze mooie stap kon maken. 

Auto rijden

‘Mijn zelfvertrouwen is zo gegroeid! Jarenlang was ik onzeker of ik wel zonder paniek en angst het huis uit zou durven. Voordat ik bij jullie kwam, had ik zo’n twee jaar geen auto gereden. De eerste weken werd ik daarom naar Elliz gebracht. Toen had ik ineens een goede dag waarop ik dacht alles te kunnen, óók in de auto zelfstandig naar Bommel rijden. Zo spannend, maar het lukte! De volgende keer ging ik weer alleen heen en de keer daarna weer. Ik bouwde daardoor zoveel conditie op, dat ik mijn moeder op een dag zei me niet te hoeven ophalen, want ik kwam wel zelf naar huis gereden. En dat lukte! Een weekend later reed ik onverwacht naar Oss op en neer, in een onbekende auto én via de snelweg, iets waar ik zoveel angst voor kende. En ook dat lukte!’

Verborgen talent

In dezelfde periode bleek Deveney een talentvolle en creatieve collega op de werkvloer. Ondanks haar weinige ervaring met textiel kon ze binnen afzienbare tijd prachtige vlaggenlijnen op de naaimachine maken. ‘Ik raakte geïnspireerd bij Elliz. Thuis zocht ik de naaimachine van mijn moeder op, downloadde een hoedjespatroon en vermaakte me urenlang.’ De projecten die Deveney onder haar hoede kreeg werden uitdagender en vroegen meer technische skills en creativiteit. Met focus en plezier maakte ze haar eerste knuffel, een blauwkoppige flamingo, naar een 2d-ontwerp van een zesjarig meisje. ‘Ik wist ook niet dat ik dat kon’, zegt ze stralend. ‘Al die positieve reacties op mijn eindproducten vind ik zo motiverend en geven me zelfvertrouwen. Inmiddels krijg ik van familie en vrienden steeds meer aanvragen voor het maken van knuffels. Voor het eerst lijken mensen te zien dat ik geen kopie van anderen ben, maar iemand met haar eigen talenten.’

Veiligheid

Ter afronding van ons gesprek stel ik Deveney de vraag of ze kan beschrijven hoe onze werkwijze haar heeft kunnen laten groeien. ‘Ik kon en durfde me bij Elliz te ontwikkelen, omdat ik me veilig voel. Jullie luisterden en lieten mij zijn wie ik ben, wil zijn en wil worden. Doordat jullie niet oordelen ben ik op de werkvloer maar ook in het dagelijks leven mezelf meer gaan laten zien. Ik durf vaker om hulp te vragen en mijn grenzen aan te geven. Ik zeg niet meer standaard op alles ‘ja’ en ‘amen’. Zo weet ik nu dat je niet altijd hoeft te doen wat een ander van je vraagt, maar je zelfs dan een eigen mening en ideeën mag hebben. En ik laat ook letterlijk meer van mezelf zien. Tot voor kort verstopte ik me in oversized hoodies, nu draag ik vaker kleding die ík mooi vind en me zichtbaarder maakt. Nu ik goed met de naaimachine kan werken, ben ik in staat mijn eigen kleding te maken. Echt een droom! De ruimte en motivatie om te kunnen en durven groeien geven mij zoveel zin om verder te groeien. Ik voel de drang om uit te vinden wat ik nog meer kan!’

Deveney aan het woord over haar angsten overwinnen
Deveney met een van de door haar gemaakte knuffels.

Ook interesse in (werken bij) Elliz in Company? Lees hier meer!